Samstag, 10. Februar 2007
will u be happier
ကုိယ္႔နာမည္ေလးေရ....
ငါေတာ႔ ရူးခ်င္လာၿပီကြယ္႔...
မင္းအတြက္ ဘာေတြက မရယ္မၿပံဳးႏိုင္ ျဖစ္ေစသလဲကြယ္႔..၊
ေတာ္ပါၿပီ..ေလာကႀကီးကုိ ျပန္ၿပီးေမးခြန္းမထုတ္ေတာ႔ဘူး။
အားလံုးဟာ အမွားမ်ားစြာနဲ႔ အသားက်ေနၿပီသားပါ..
ငါတို႔ worldဟာ အလံုးႀကီးလို႔ ေျပာလို႕ .. .. .. ..
အသတ္ခံခဲ႔ ရတဲ႔သူေတြ ရွိခဲ႔ဘူးတယ္ဆိုပဲ..။
အခ်စ္ဆိုတာ...
ဘာလဲလို႕ မယံုၾကည္ႏိုင္ေသးတဲ႔ သူအတြက္..
ငါ ဗီလိန္လုပ္ၿပီး မေျပာျပေတာ႔ဘူး..။
လူတစ္ေယာက္ အတြက္ ....
လူတစ္ေယာက္က မလင္းလက္ႏိုင္တဲ႔အခါ
ဘာလုပ္ရမွာလဲ....
(ၾကယ္ေတြကေတာ႔ ေၾကြက်တတ္ၾကရဲ႕ ... ... ...။)
အခ်စ္ဆိုတာ...
အနစ္နာခံလို္က္ေလ်ာမႈ႔ေတြလည္း မဟုတ္ဘူး၊
မင္းစိတ္ႀကိဳက္လိုက္ကတတ္တဲ႔ ..ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လည္းမဟုတ္ဘူး
မင္းရဲ႕ ေနာက္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ကပ္ေနတဲ႔
အရိပ္တစ္ခု မဟုတ္ဘူး...
တကယ္ေတာ႔... .. အခ်စ္ဆိုတာ..
မင္းကုိယ္တိုင္ မသိလိုက္ဘဲ မင္းေခါင္းထဲကုိ
အရင္ဆံုး ေရာက္ႏွင့္ေနတဲ႔ ပိုးမြားေတြေပါ႔
(ငါတို႕ ဟာ ...ဒီပိုးမႊားေတြကုိ တစ္သက္လံုး..
ဓါတ္မွန္ရိုုက္ ၿပီး ရွာခဲ႔ၾကတာေပါ႔...................။
ဒါပါပဲ......
သိတယ္မို႔လား....အဲလို....အဲလို....................။)
ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ တစ္ေကာင္က ...
ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ေျပာဖူးတယ္.၊
“ အခ်စ္ဆိုတာ...
ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ လြန္းတဲ႔ ေသြးဆာမႈတစ္ခုပါ” တဲ႔
ဘယ္လုိလဲ....
သိပ္မ်ားေၾကာက္စရာ ေကာင္းသြားၿပီလား..၊
အင္း ...အခ်စ္ဆိုတာ
အဲဒီထက္ ပိုေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္..။
မင္း မသိေအာင္ အခိုးခံလိုက္ရတဲ႔ မင္းရဲ႕ တစ္ကုိယ္စာဘ၀လည္း
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen